Hindistan’da yayın yapan The Week dergisinden Sarbari Bhaumik, ülkede silahlı mücadele veren Halk Kurtuluş Ordusu lideri ve aynı zamanda Hindistan Komünist Partisi – Maoist (CPI-Maoist) politbüro üyesi olan Kishenji veya diğer adıyla Koteswara Rao ile ülkede devam eden halk savaşı ve ulusal kurtuluş hareketlerinin bağlantısı üzerine görüştü:

Telangana’nın (Andra Pradeş eyaletinde bulunan Telugu halkının ülkesi, ç.n.) kurulması kararına tepkiniz nedir?

Telangana’nın kurulması talebi çok eskiye dayanır ve biz bunu destekliyoruz. Delhi (merkezi hükümet anlamında kullanılmakta, Ankara gibi, ç.n.), Telangana’yı kurma niyetini açıklasa da samimiyetlerinden şüpheliyim. Birçok zengin ve güçlü Telugu’nun Haydarabad’da yasadışı toprakları var ve milyonları buraya yatırmış durumdalar. UPA (Hindistan’da iktidarda olan Birleşik İlerici İttifak’ın kısaltması, ç.n.)içerisinde bu kazanılmış çıkarlarla bağlantısı bulunan güçlü insanlar var. Söz konusu kişiler bu yolda engeller yaratacaklardır.

Ayrı bir eyalet yararlı olacak mı? Jharkhand eyaletindeki kabile şefleri Bihar’ı yönetenler kadar yozlaşmış durumda.

Jharkhand’ın kuruluşu, Bihar’da ihmal edilen kabilelerin arzularının karşılanması yolundaki ilk adımdı. Bu tüm problemleri çözmeyecek, ancak ilk zaferdir. Şimdi kendi toplumları içindeki yozlaşmaya karşı mücadele etmek zorunda kalacaklar. Bu, Shibu Soren ve Madhu Koda gibi kabile liderlerinin ihanetinden dolayı böyle. Fakat kaderlerine hükmedecekleri ayrı bir eyalete sahip olmak yoksul halkın devrimci seferberliğin ilk adımıdır.

Bu durumda Gorkhaland (Gorkha ülkesi, ç.n.) hareketini de destekliyorsunuz.

Tabii ki. Aslında Komünist Parti bölünmeden, eski CPI bağımsızlığın akabinde bu çağrıyı yapmıştı. Talep ilk olarak CPI Parlamenteri Ratanlal Brahmin’den gelmişti. Gorkha eyaletini destekleyen bir CPI önergesi var. CPI (Marksist), CPI’nın içinden doğmuş, fakat şu anda Bengal şovenizmini teşvik ediyor.

Ve garip biçimde, Kongre Partisi lideri Pranab Mukherjee, Trinamool Kongre Partisi lideri Mamata Banerjee ve Batı Bengal Başbakanı Buddhadeb Bhattacharjee arasında hiç fark yok. Bengallilerdeki duyarlılıkları bir kesime karşı sernaye yapmayı denemeye devam ediyorlar. Bunlar ucuz politikalar. Bu politikacılar Batı Bengal halkı için hiçbir şey yapmış değil, ama şimdi Nepallilerle Bengallileri bölmek istiyorlar. Biz, her iki tarafın yoksullarından birliklerini sağlamalarını ve burjuva politikacıların kötü planlarını engellemelerini istiyoruz.

Gorkhalar ayrı bir eyalet sahibi olacak mı?

Devam eden açlık grevleri ve üçlü görüşmelerle değil. Bu yöntemler sizi Hindistan’da hiçbir yere vardırmaz. Mücadele etmelisiniz.

Silahlı mücadele mi? Ama Telangana açlık grevleri ile ortaya çıktı.

Telangana hâlâ uzakta. Biz Maoistler silahlı mücadele ile kitlesel seferberliğin bileşimine inanıyoruz. Bununla birlikte Telangana veya Gorkhaland ayrılıkçı talepler değil. Hindistan’la kalmayı istiyorlar.

Ama partiniz ayrılıkçılığı da destekliyor. CPI (Maoist)’in Manipur’da Halşk Kurtuluş Ordusu (PLA) ile bir anlaşması var. Partiniz Manipurilerin kendi kaderini tayin hakkını destekliyor.

Bu, ayrılığı desteklemek değil! Kuzeydoğu ve Keşmir halkının kendi kaderini tayin hakkı var ve biz onların bunun için verdikleri mücadeleyi cansiperane destekliyoruz. Onlarınki haklı bir talep ve biz onlara Hindistan’ın mücadele eden yoksullarının sömürgeci Hindistan devletine karşı savaşlarında onlarla birlikte olduğunu söylemek istiyoruz.

Ancak kendi kaderini tayin sadece Hindistan ile kalmak mı, bağımsız olmak mı istediklerine karar verebilmeleri anlamına geliyor. Biz, uzun zaman boyunca bağımsız olarak gelişmiş bu halka Hindistan’ın kendisini dayatmasına karşıyız.

Bizim Manipur Devrimci Halk Cephesi (PLA bu cephenin silahlı kanadı) ile olan anlaşmamız, Manipur’un kendi kaderini tayin hakkını tanımamız ve onların da Hindistan proletaryasına saldırmama taahhütlerine dayalı. Bu, Hindistan’ın ve Manipur’un mücadele eden haklarının devrimci cephesi yolunda ilk adım.

ULFA (Assam Birleşik Kurtuluş Cephesi, ç.n.), sizin onlarla yaptığınız görüşmelere rağmen Assam’da yoksul Biharilere saldırıyor.

Biz, ULFA’nın Assam’da kendi kendi kaderini tayin mücadelesini kayıtsız şartsız destekliyoruz. Onlardan sadece Hindistan proletaryasına saldırmayı durdurmasını istiyoruz. ULFA ile bu konuda çalışmaya devam edeceğiz.

PLA geleneksel olarak Hindistan devrimine kararlılığı onaylamıştır, ancak ULFA bu ideolojik yükü taşımayı hiçbir zaman kabul etmiş değil. Onlar sosyalizmi milliyetçi bir temelde kurmaktan bahsediyor.

ULFA, Hindistanlıların devrimci mücadelesini ve bizim kendi mücadelelerine dair muazzam iyi niyetimizi reddedemez. Bhutan ve Bangladeş gibi Hindistan yönetiminin kuklası olan komşu devletlere güvenerek bir şey elde edemezler. Bu ülkeler ULFA’ya Hindistan’ın baskısıyla veya Hindistan onları memnun ettiğinde ihanet etmişlerdir. Son haftalarda kaç ULFA liderinin Bangladeş tarafından teslim edildiğine bakın. ULFA bu devletlere güvenemez. Bize güvenmeliler.



Fakat bu silahlı etnik hareketlerin birçoğunun Hindistan devletiyle işbirliği yapar hale gelme ihtimalini görmüyor musunuz?

Neden bahsettiğinizi biliyorum. Hindistan ile iş yapan veya buna hazır olan hareketlerle iş yapmıyoruz. Bazı aksiliklere rağmen ULFA hâlâ savaşıyor. ULFA lideri Arabinda Rajkhowa Hindistan’a teslim edildi, fakat İçişleri Bakanı G.K. Pillai, teslim olduğu yalanını söylüyor. Tipik Hintli böl ve yönet politikası. Rajkhowa ve ULFA’nın askeri şefi Paresh Barua’yı çatıştırmak istiyorlar.

Barua ile hiç bu konuyu görüştünüz mü? Assam’da Biharilere yönelik saldırıların emrini verenlerden biri Barua, değil mi?

Birbirimizle bağlantıya geçtik. Onunla partideki adım olan Pradip şeklinde tanıştım, onun için benim kimliğim bu. Beni Koteswara Rao veya Kishenji olarak tanımıyor. Onunla tekrar görüşmeyi umuyorum. ULFA, PLA ve ayrı bir anayurt veya kendi kaderini tayin için savaşan benzer gruplardan sömürgeci Hindistan hükümetine karşı yanımızda savaşmalarını içtenlikle istiyoruz.

Kendi koşulları altında en iyi nasıl savaşacaklarını bildiklerinden mücadele şeklimizi onlara dayatmak istemiyoruz. Ancak her nereden gelirlerse gelsinler yoksullara karşı değil, halk düşmanlarına karşı savaşmalarını istiyoruz.

Çok hırslı değil misiniz? Burma Komünist Partisi, Kachinler, Karenler gibi etnik ayrılıkçı hareketleri kendi cemaatlerine katmayı denedi, fakat başarısız oldu, çünkü silahlı güçlerinin çoğunu oluşturan Wa ve Kokang kabileleri ayrıldılar.

Bu tür kendi kaderini tayin mücadelelerinin herhangi birini kendi hareketimize getirmeyi istemiyoruz. Onları sönümlemek istemiyoruz. Kendi kaderini tayin hakkına saygı gösteriyoruz. Ancak ortak bir düşmanımız olduğunu anlamalılar, Delhi’deki baskıcı hükümet. Delhi’yle tek başlarına savaşamazlar.

Dolayısıyla bu hareketleri taktik nedenlerle destekliyorsunuz.

Tamamen değil. Mücadelelerimizi koordine edebilmemiz için geniş bir cephenin parçası olmalarını istiyoruz. Ancak bu sağlıklı politikalar üzerine temellenmeli, sadece taktik değil. Dolayısıyla kendi kaderini tayin hareketlerine politik destek ile yola çıktık. Şimdi bunu ulusal hareketlerle birleştirmek istiyoruz. Bu, Hindistan devriminin bir sonraki aşaması.

Keşmir’in kendi kaderini tayin hakkını destekliyor musunuz?

Evet, öyle. Ancak sadece samimi bir mücadele oldukça. Eğer Keşmir bağımsız olmayı istiyorsa öyle olmalı. Ama bu bütün Keşmir’i kapsamalı. Dini radikalliğe tahammülümüz yok, eğer Taliban Hindistan’a saldırırsa onlarla ilk savaşan biz olacağız. Fakat Keşmir’in kendi kaderini tayin etme arzusunu reddedemeyiz. Bu, Keşmiriyat’a (Keşmir halkının ulusal, sosyal ve kültürel değerleri, ç.n.) odaklanan seküler bir arzu, Taliban tarzı dini fanatizm değil.


http://www.wprmbritain.org/?p=1008#more-1008 adresinde yayımlanan söyleşiden çevrilmiştir.