Rus yazar Boris Kagarlitsky, Rusya’da son aylarda yaşanan gelişmeler ve solun durumuna dair yazdığı makalede, solu, özellikle de radikal solu yeterince “olgun” davranamadıkları yönünde eleştiriyor:



Bir keresinde birisi, aşırı solun politik tutumlarını, asla doğru zamanı göstermeyen durmuş saate benzetmişti. Ancak herkesin bildiği gibi, durmuş saat, muazzam bir dakiklik ile her 24 saatte iki kez doğru zamanı gösterir; bu çalışan bir saatin asla yapamadığı bir şeydir, çünkü her zaman en azından birazcık hızlı ya da yavaştır.

Benzer bir biçimde, radikal solun ideolojik saati, son zamanlarda yaşanan politik kargaşada tam yerinde bir biçimde doğruydu. Önderlik değişimi, kitlelerin ayağa kalkması ve seçimleri boykot etmesi için haykırdılar. Ve on binlerce insan, politikacıların korkuyla titremesine neden olan gösteriler için toplandığında ulusal liderlerimiz birden bire ılımlılığın ve uzlaşmanın destekçileri haline geldiler.

Bu ideolojik yön değiştirme, toplumumuzdaki değişimleri yansıtıyor. Kısa bir süre önce muhalefet, açıklama yapabilirdi -ne kadar aşırı olduğunun önemi yok- ve geriye kalanlar bu açıklamanın, ülkenin politik yaşamında kesinlikle hiçbir etkisinin olmayacağı konusunda emin olurdu. Şimdi, çocuk oyununun sona erdiğinin farkına varıyorlar ve bu fark edişler daha büyük bir olgunlukla ele alınmalı.

Ama bu, küçükleri kolay bir şekilde gerçek bir olgunluğa dönüştürmek için yeterli değil. Siyaset karşısında ciddi bir tutum almak; ettiğiniz kelimelerin ve eylemlerinizin sorumluluğunu almak ve sorunları analiz edebilme, eylem programı geliştirebilme yeterliliğine sahip olmak ve seçmenlerinizle sistemli biçimde çalışmak demektir. Bir kerelik mucizevi çözümler olmadığı ve sunulan ilk fırsatı sıkı sıkı tutmanın faydasız ve hatta tehlikeli olduğu anlaşılmalı. Esaslı ilkeler ve tutarlılık, sadece radikal gençler arasında değil, siyasette de değerlidir.

Yakın zamanda olgunlaşmış radikal gençlik, politik faydacılığa, daha önce devrim fikrine uyguladığıyla aynı çocuksu ve güvenilmez tutumla yaklaşıyor. Aralık ayındaki Devlet Duması seçimleri ve yaklaşan başkanlık seçimleri, her çizgiden radikallere faydacılık ve olgunluklarını kanıtlayacak sayısız fırsat sunuyor.

Yetkililer feci bir itibar kaybı yaşarken, yakın zamana kadar varlığını neredeyse hiç kabul etmedikleri resmi olmayan politik gruplarla diyaloga aniden ilgili hale geliyorlar.Sonuçta her iki taraf bir diğerinin kollarına akın ediyor. Tek sorun şu ki, politik seçkinlerin hangi çürümüş mensuplarının patron olarak benimseneceğiyle ilgilenen akıllarını başlarına toplayan radikaller arasında fikir birliği yok.

Tanınmış anarşist yazar Dmitry Zhvania, interneti Adil Rusya Partisi Başkanı Sergei Mironov’a yönelik işbirliği çağrılarıyla doldururken, Sol Cephe Lideri Sergei Udaltsov, Komünist Parti Başkanı Gennady Zyuganov ile bir anlaşma imzaladı. Bu süreçteki her açıklamaya, yeni bir skandal eşlik etmekte.

Bu arada diğer daha az etkili radikaller, en iyi koşulları hangisinin sunduğu konusunda karar verirken iki muhalefet adayı arasında aşağı yukarı koşuyor ve bunlar donuk biçimde gözlerini diktikleri durmuş saatin akrebinde kayboluyor, toplumdaki uysal ruh hali ile değerlerin yaygın biçimde reddine lanet ediyor.

Ne yazık ki, bu insanlar ömür boyu çocuksu kalacak gibi görünüyor - bazıları sevimli ve şirin, bazıları ergenlerin sıklıkla olduğu gibi agresif. Gel gör ki, her durumda asla büyümeyecekler.


http://www.themoscowtimes.com/opinion/article/the-lefts-broken-clock/451716.html adresinde yayımlanan metinden çevrilmiştir.

Çeviri: Gerçeğin Günlüğü Kolektifi/Erkan Çınar

Gerçeğin Günlüğü'nü Facebook üzerinden takip etmek için buraya tıklayınız