Yazar-tarihçi Mike Davis, New Left Review dergisi için kaleme aldığı kısa yazıda, ABD halkı adına 2020 yılında kaçırılan mücadele ve dönüşüm fırsatlarını hatırlatarak 2021 yılında neler yapılması gerektiğine işaret etti.
Birileri bana yazarak 2021 için beklentilerimin neler olduğunu
sordu. İlk olarak, beklentiler ve olanaklardan bahsetmeden önce yüz binlerce
sıradan insanın ölümüne ve on milyonlarcasının ekonomik anlamda yıkımına sebep
olan politikalara karşı ülke çapında etkili bir protesto hareketi inşa etmeyi
başaramamamızın yarattığı kolektif utancı kabullenmemiz gerekir şeklinde
yanıtladım. Etkileri tabii ki beyaz olmayan ve düşük gelirli iş gücü
topluluklarında büyüdü (burada, Kaliforniya’da ölenlerin üçte ikisi İspanyolca
soy isimler taşıyor). Azınlıklara mensup yaşlı yurttaşların, New York Times’ın
dün dikkat çektiği huzurevlerindeki 110 bin ölümün büyük kısmını oluşturduğu
tahmin ediliyor: yaygın hesaplamaya göre Hiroşima’da atom bombasıyla öldürülenler
ile sayısal olarak denk bir katliam.
Mart sonlarından itibaren, böyle bir hareket için ivme sıradan
insanların yüzlerce protestosuyla ve Hemşireler Sendikası’nın ulusal düzeydeki
sesinin yanında sağlık, gıda endüstrisi ve hizmet sektörü çalışanlarının iş
eylemleriyle yaratıldı. Bazı alanlarda, göçmen ve tutuklu/hükümlü hakları eylemcileri,
cezaevleri ve alıkoyma merkezlerindeki pandemi patlamasına dikkat çekmeye
çalışırken Amerika Demokratik Sosyalistleri (DSA) ve Black Lives Matter grupları
da destek eylemleri örgütlediler. Fakat ulusal koordinasyonda bir girişim ya da
kapsayıcı bir olağanüstü durum koalisyonunun yaratılması doğrultusunda gerçek
bir girişimde bulunulmadı. Ne de ülke çapında protestoların ve bir hareketin
inşasını destekler doğrultuda haber yorumlayan tek bir ilerici yayın hatırlayabiliyorum.
Liderliğin, Sanders’tan ve onun “Our Revolution/Devrimimiz”
hareketinden gelmesi beklenebilirdi, ancak Bernie işçileri alkışlayıp kongreye ilerici
tasarılar sunarken, cenahı tüm dikkatini neredeyse tamamen Kasım ayındaki
oylamaya vermişti. Aslında, kampanyasının başlıca dayanaklarından biri olan
şeyden feragat etti: protestonun, seçmenleri harekete geçirme konusundaki
tamamlayıcı rolü. Ulusal sendikaların tepkisi de aynı derecede seçime dayalı ve
birçok sendika yönünden sönüktü. BLM hareketi, maskeli ve mesafeli
protestoların güvenli bir şekilde sokağa dönebileceğini tekrar tekrar
gösterirken özgürlükçüler ve çok fazla sayıdaki ilerici sığınaklarında ve zarar
görmez biçimde durdular.
Sonuç olarak, Trump’ın neo-faşist çeteleri –suç teşkil eden aktif
enfeksiyon taşıyıcıları- pandemiye ve belki de daha kesin olarak Cumhuriyetçi Parti
politikalarının dayattığı ekonomik zarara sahip çıktılar. Kendi adına, yavaş
beyinli ve mekanik Biden kampanyası, sağlık ve istihdamın öncelikler olarak
karşı denge unsuru olmasına geçit vererek Trump’a milyonlarca oy hediye etti. Demokratlar,
mevcut olan en bariz popülist düğmeye de basmadı: servetin Bezos ve çok
zenginler sınıfına doğru uçsuz bucaksız yukarı aktarımı.
Ülke çapında bir protesto hareketi, BLM için ikinci bir cephe
açar ve seçim dinamiklerini değiştirecekti. 2021’de dayanak için öncelikler
olması gereken belirli sendika ve toplum örgütleme kampanyalarını öne çıkaracaktı.
Medicare for All-Herkes İçin Devlet Sağlık Sigortası talebini gündemin en
üstünde tutacak ve Biden yönetimi içindeki ilerici seslerin bugünkü marjinalleştirilmelerini
önleyecekti.
Sol, fikirlerine olan devasa rağbete ve dinamik BLM örneğine
rağmen, ulusal bir güç olarak bihaber ve örgütsüz kaldığımız gerçeğiyle
yüzleşmelidir. Seçimlerde hayır aramaya son vermemiz ve kendi kendimizi bir
araya getirmemiz gerekiyor. BLM hareketine olan bağlılığımızı tazeleyelim ve
yaşam ve adalet için çoklu meselelere eğilen ulusal koalisyonu inşa etmek için
harıl harıl çalışalım.
https://newleftreview.org/sidecar/posts/hopes-for-2021
adresinde yayımlanan metinden çevrilmiştir.
Çeviri: Gerçeğin
Günlüğü
Gerçeğin Günlüğü’nü Facebook üzerinden takip etmek için buraya, Twitter üzerinden takip etmek için buraya, blogun Telegram Kanalını takip etmek için ise bu bağlantıya tıklayınız.
0 Responses to Mike Davis: 2021 için beklentiler mi?